در 14 دسامبر 2020، بریتانیا گزارش دادیک نوع نگرانی SARS-CoV-2 (VOC)، دودمان B.1.1.7،همچنین به عنوان VOC 202012/01 یا 20I/501Y.V1 نامیده می شود.*تخمین زده می شود که نوع B.1.1.7 در سپتامبر ظاهر شده باشد2020 و به سرعت تبدیل به جریان غالب شده استنوع SARS-CoV-2 در انگلستان (1).B.1.1.7 بوده استدر بیش از 30 کشور از جمله ایالات متحده شناسایی شده است.ماننددر تاریخ 13 ژانویه 2021، تقریباً 76 مورد B.1.1.7 وجود دارددر 12 ایالت آمریکا شناسایی شده است.چندین خط شواهدنشان می دهد که B.1.1.7 با کارایی بیشتری نسبت به گذشته منتقل می شودسایر انواع SARS-CoV-2 (1–3).خط سیر مدل شده ازاین نوع در ایالات متحده در اوایل سال 2021 رشد سریعی را نشان می دهد،تبدیل شدن به نوع غالب در ماه مارس.افزایش یافتانتقال SARS-CoV-2 ممکن است مراقبت های بهداشتی را تهدید کندمنابع، نیاز به اجرای گسترده و دقیق تر دارنداستراتژی های بهداشت عمومی (4) و افزایش درصدمصونیت جمعیت مورد نیاز برای کنترل بیماری همه گیرگرفتناقدامات برای کاهش انتقال در حال حاضر می تواند پتانسیل را کاهش دهدتاثیر B.1.1.7 و اجازه دادن زمان بحرانی برای افزایش واکسنپوشش.به طور جمعی، نظارت ژنومی افزایش یافته استهمراه با انطباق مداوم با مردم موثراقدامات بهداشتی، از جمله واکسیناسیون، فاصله گذاری فیزیکی،استفاده از ماسک، بهداشت دست و ایزوله و قرنطینه، خواهد بودبرای محدود کردن شیوع SARS-CoV-2، ویروس ضروری استکه باعث بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) می شود.راهبردیآزمایش افراد بدون علائم اما در معرض خطر بالاترعفونت، مانند آنهایی که در معرض SARS-CoV-2 هستند یا کسانی که مبتلا شده اندتماس اجتناب ناپذیر مکرر با مردم، دیگری را فراهم می کندفرصتی برای محدود کردن گسترش مداوم

نظارت جهانی ژنومی و به اشتراک گذاری سریع منبع بازتوالی ژنوم ویروسی تقریباً بلادرنگ تسهیل شده استتشخیص، مقایسه و ردیابی SARS-CoV-2 در حال تکاملانواعی که می‌توانند به تلاش‌های بهداشت عمومی برای کنترل آن کمک کنندپاندمی.در حالی که برخی جهش ها در ژنوم ویروسیظهور و سپس عقب نشینی می کنند، دیگران ممکن است یک پیشروی انتخابی را ارائه دهندنسبت به نوع، از جمله افزایش قابلیت انتقال، به طوری کهچنین گونه ای می تواند به سرعت بر دیگر انواع در گردش تسلط یابد.

در اوایل همه گیری، انواع SARS-CoV-2 حاویجهش D614G در پروتئین اسپایک (S) که افزایش می یابدجذب گیرنده اتصال به سرعت در بسیاری از آنها غالب شدمناطق جغرافیایی (5،6).در اواخر پاییز 2020، کشورهای متعددی گزارش دادند که شناسایی کردندانواع SARS-CoV-2 که کارآمدتر پخش می شوند.علاوه بر اینبرای نوع B.1.1.7، انواع قابل توجه شامل B.1.351 استنسب اولین بار در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اخیراً شناسایی شده استزیرشاخه B.1.1.28 (تغییر نام"P.1”) در چهار مسافر شناسایی شداز برزیل در طول نمایش معمول در Haneda (توکیو)فرودگاه§ این گونه‌ها مجموعه‌ای از موتاهای ژنتیکی را حمل می‌کنندیون ها، از جمله در دامنه اتصال گیرنده پروتئین S،که برای اتصال به آنژیوتانسین سلول میزبان ضروری استتبدیل گیرنده آنزیم 2 (ACE-2) برای تسهیل ویروسورودشواهد نشان می‌دهد که جهش‌های دیگری در اینها یافت شده استانواع ممکن است نه تنها قابلیت انتقال را افزایش دهند بلکههمچنین ممکن است بر عملکرد برخی از تشخیص‌ها در زمان واقعی تأثیر بگذاردرونویسی معکوس–واکنش زنجیره ای پلیمراز (RT-PCR)سنجش¶ و حساسیت به آنتی بادی های خنثی کننده را کاهش می دهد(2،3،5–10).گزارش موردی اخیر اولین مورد را مستند کرده استعفونت مجدد SARS-CoV-2 در برزیل با یک نوع SARS-CoV-2که حاوی جهش E484K بود که نشان داده شده استبرای کاهش خنثی سازی توسط سرم های نقاهت و مونوکلونالآنتی بادی ها (9،10).

این گزارش بر روی ظهور نوع B.1.1.7 تمرکز دارددر ایالات متحده.از 12 ژانویه 2021، نهB.1.351 و یا انواع P.1 در آن شناسایی شده استایالات متحده.برای اطلاعات در مورد SARS-CoV-2 در حال ظهورCDC یک صفحه وب اختصاص داده شده برای انواع نگرانی داردارائه اطلاعات در مورد انواع در حال ظهور SARS-CoV-2.††

 نسب B.1.1.7 (20I/501Y.V1)

نوع B.1.1.7 حامل یک جهش در پروتئین S است(N501Y) که بر ساختار اتصال به گیرنده تأثیر می گذارددامنه.این واریانت دارای 13 جهش دیگر B.1.1.7 با تعیین دودمان (جدول) است که تعدادی از آنها در پروتئین S هستند.از جمله حذف در موقعیت های 69 و 70 (del69–70) کهبه طور خود به خود در سایر انواع SARS-CoV-2 تکامل یافته است و استفرضیه افزایش قابلیت انتقال (2،7).حذفدر موقعیت های 69 و 70 باعث شکست هدف ژن S (SGTF) می شود.حداقل در یک RT-PCR–سنجش تشخیصی مبتنی بر (به عنوان مثال، باسنجش کووید-19 ThermoFisher Taq Path، B.1.1.7 variمورچه و انواع دیگر با del69–70 منفی تولید می کندنتیجه برای هدف ژن S و یک نتیجه مثبت برای دو مورد دیگراهداف)؛SGTF به عنوان نماینده در بریتانیا خدمت کرده استبرای شناسایی موارد B.1.1.7 (1).چندین خط شواهد نشان می دهد که B.1.1.7 بیشتر استبه طور موثر در مقایسه با سایر SARS-CoV-2 منتقل می شودانواع در حال گردش در بریتانیامناطق انگلستان بانسبت بیشتری از توالی های B.1.1.7 اپیدمی سریع تری داشتندرشد نسبت به سایر مناطق، تشخیص SGTF افزایش یافتسریعتر از تشخیص های غیر SGTF در همان مناطق، و الفنسبت بیشتری از مخاطبین توسط بیماران شاخص آلوده شدندبا عفونت های B.1.1.7 نسبت به بیماران شاخص آلوده بهانواع دیگر (1،3).نوع B.1.1.7 پتانسیل افزایش تابه ایالات متحده را داردسیر نزولی در ماه های آیندهبرای نشان دادن این اثر،یک مدل محفظه ای ساده و دو متغیره توسعه داده شد.شیوع فعلی B.1.1.7 در ایالات متحده در بین همه موارد در گردشویروس ها ناشناخته هستند اما تصور می شود که بر اساس آن کمتر از 0.5٪ باشندتعداد محدودی از موارد شناسایی شده و داده های SGTF (8).برایمدل، مفروضات اولیه شامل شیوع B.1.1.7 بود0.5٪ در بین همه عفونت ها، ایمنی SARS-CoV-2 ازعفونت قبلی 10٪–30٪، یک باروری با زمان متفاوتعدد (Rt) از 1.1 (انتقال کاهش یافته اما در حال افزایش)یا 0.9 (انتقال در حال کاهش) برای انواع فعلی، و بروز 60 مورد در هر 100000 نفر در روز گزارش شده است.1 ژانویه 2021. این مفروضات دقیقاً نشان نمی دهندهر مکان منفرد در ایالات متحده، بلکه نشان دهنده تعمیم آن استشرایط رایج در سراسر کشورتغییر در R t بیش اززمان ناشی از مصونیت اکتسابی و افزایش پروالنز B.1.1.7، با فرض B.1.1.7 R t مدل شدثابت 1.5 برابر Rt از انواع فعلی، بر اساسبرآوردهای اولیه از بریتانیا (1،3).سپس، تأثیر بالقوه واکسیناسیون مدل‌سازی شدبا فرض اینکه 1 میلیون دوز واکسن در هرروزی که از 1 ژانویه 2021 شروع می شود و آن 95 درصد مصونیت14 روز پس از دریافت 2 دوز به دست آمد.به طور مشخص،مصونیت در برابر عفونت با انواع فعلی یانوع B.1.1.7 فرض شد، اگرچه اثربخشی ومدت زمان محافظت در برابر عفونت نامشخص است،زیرا اینها نقطه پایانی اولیه آزمایشات بالینی نبودندبرای واکسن های اولیهدر این مدل، شیوع B.1.1.7 در ابتدا کم است، اما به دلیلآن را بیشتر از انواع فعلی قابل انتقال است، نشان می دهدرشد سریع در اوایل سال 2021، تبدیل شدن به متغیر غالبمورچه در ماه مارس (شکل 1).آیا انتقال جریانانواع در حال افزایش است (Rt اولیه = 1.1) یا به آرامی کاهش می یابد(Rt اولیه = 0.9) در ژانویه، B.1.1.7 یک تغییر اساسی ایجاد می کنددر مسیر انتقال و مرحله جدیدی از نماییرشدبا واکسیناسیونی که در برابر عفونت محافظت می کندمسیرهای اپیدمی اولیه تغییر نمی کند و B.1.1.7 گسترش می یابدهنوز هم رخ می دهد (شکل 2).با این حال، پس از B.1.1.7 تبدیل بهنوع غالب، انتقال آن به میزان قابل توجهی کاهش یافت.تاثیر واکسیناسیون در کاهش انتقال در نزدیکیاصطلاح در سناریویی که در آن انتقال بود، بیشترین بوددر حال حاضر کاهش می یابد (Rt اولیه = 0.9) (شکل 2).تلاش های اولیه کهمی تواند گسترش نوع B.1.1.7 را محدود کند، مانند جهانی وافزایش انطباق با استراتژی های کاهش سلامت عمومی،زمان بیشتری برای واکسیناسیون مداوم برای دستیابی به بالاتر می دهدمصونیت در سطح جمعیت

بحث

در حال حاضر، هیچ تفاوت شناخته شده ای در نتایج بالینی وجود نداردمرتبط با انواع توصیف شده SARS-CoV-2؛با این حال،نرخ بالاتر انتقال منجر به موارد بیشتر و افزایش می شودتعداد افرادی که به طور کلی نیاز به مراقبت بالینی دارندکاهش بار سیستم مراقبت بهداشتی که قبلاً تحت فشار قرار گرفته است،و منجر به مرگ و میر بیشتر می شود.ادامه نظارت ژنومیبرای شناسایی موارد B.1.1.7، و همچنین ظهور موارد دیگرانواع نگرانی در ایالات متحده، برای آن مهم استپاسخ بهداشت عمومی COVID-19.در حالی که نتایج SGTFمی تواند به شناسایی موارد بالقوه B.1.1.7 که می تواند تأیید شود کمک کندبا توالی‌بندی، انواع اولویت‌هایی را که نشان نمی‌دهند شناسایی کنیدSGTF منحصراً به نظارت مبتنی بر توالی متکی است.